وقتی کتاب جستارهایی در باب عشق را مطالعه میکردم به جمله زیبایی رسیدم:
استاندل مینویسد:
«آدمی میتواند در تنهایی و انزوا به همه چیز برسد، جز شخصیت» منظورش این است که شخصیت در ذاتش، واکنش دیگران است به حرفها و اعمال ما.
این نشان از اهمیت بسیار بالای روابط ماست.
اینکه فکر کنیم هر رابطهای را میتوانیم آغاز کنیم بدون اینکه رد و اثری در ما باقی بگذارد،اشتباهی بزرگ است.
روابط تاثیرات شگرفی بر زندگی ما دارند.
تا جایی که میتوان گفت:
بخش بزرگی از منش و شخصیت ما را روابط میسازند و ما خارج از روابط خود نمیتوانیم شخصیت مجزایی داشته باشیم.
پس مراقب باشیم با چه گروهی از افراد نشت و برخاست میکنیم.
حال اهمیت این ماجرا در ازدواج دوچندان میگردد.
چرا که انتخاب همسر یعنی برگزیدن فردی برای یک عمر زندگی.
فردی که در نزدیکترین حالت به ما قرار دارد و هر اعمال و رفتار او تاثیری ماندگار بر ما خواهد داشت.