چالش،مشکل،سوتفاهم یا هر چیزی که اسمش را بگذاریم در رابطه عاطفی طبیعی هستند.
اما باید بدانیم دلایل ایجاد این مشکلات یا چالش ها همیشه منطقی و عقلانی نیستند.
خواب کم
مشغله زیاد
یک مشکل در محل کار
تغییرات هورمونی
بحث با یکی از اعضای خانواده
و هر دلیل دیگری که شما به آن فکر می‌کنید.
همچنین بخاطر رابطه نزدیکی که بین زوجین برقرار است،آنها دیواری کوتاه‌تر از یکدیگر پیدا نمی‌کنند و ممکن است به قول معروف بهم غر بزنند.
از همین رو نیاز است گاهی در روابط فقط گوش شنوا باشیم و گذشت کنیم از تلخی هایی که پیش می‌آید.
مهم این است که بدانیم خود ما هم گاهی با دلایل بسیار جزئی و ساده خلق‌مان تنگ شود و به اطرافیان مخصوصا شریک عاطفی‌مان غر بزنیم اما بعد از آن باید جبران کنیم و نگذاریم زخمی که زده‌ایم عمیق شود.
علم و آگاهی بر این موضوع باعث می‌شود مواقعی که می‌دانیم خلق‌مان تنگ است،واکنشی هیجانی ابراز نکنیم و باعث دلخوری و دل شکستن نشویم.
پیشنهاد من این است در این زمان ها تنها باشیم و با خودمان کنار بیایم و بعد از آن در پی شروع ارتباط یا پاسخ به فردی باشیم که پشیمانی به بار نیاید.
البته که نیاز به تمرین دارد.
از همین رو نباید فراموش کنیم که رابطه عاطفی محل ایجاد سوتفاهم و چالش است و نمی‌توانیم از بروز آن جلوگیری کنیم.
به نظرم جمله طلایی محتوای قبلی را می‌توان اینجا نیز به کار برد:
رابطه زوجین بیشتر از هر رابطه دیگری مستعد درگیری و سوتفاهم است،زیرا بیشترین نزدیکی و اصطکاک فیزیکی را دارد.وقوع این تعارضات در روابط اجتناب ناپذیر است و تا زمانی که زوجین نتوانند با آن رو‌به‌رو شوند،نمی‌توانند اختلاف ها را از بین ببرند.
این اختلافات طبیعت رابطه هستند اما کسی که سواد رابطه عاطفی داشته باشد،بینش دارد و می‌داند که در پس هر سوتفاهمی شاید دلیل ساده‌ای نهفته است که صرفا با شنیده شدن و درک شدن قابل حل است و نیازی نیست آن را همه جا پخش کنیم و جار بزنیم.
در نهایت نکته‌ای باید ذکر شود که جای تامل دارد؛
ما در زمان ناراحتی و دلخوری هایمان نیاز به چه داریم؟
این سوال را می‌توانیم جزئی‌تر نیز جواب بدهیم.
چه محیطی نیاز دارم؟چقدر زمان نیاز دارم؟چه انتظاری دارم؟
وقتی جواب این سوالات را به یکدیگر بدهیم، مسلما رابطه عاطفی بسیار بهتری را خواهیم ساخت.
